بررسی تابلوهای راهنما و علائم هشداردهنده برای نابینایان و کم بینایان در سامانه ی حمل و نقل شهری (مترو)

در این پایان نامه، سعی داشتیم تا علل نابینایی و کم بینایی در سطح جهان و پیامدهای زندگی مدرن در افزایش مداوم کم بینایی و نابینایی در آینده را بررسی نماییم. توسط این پژوهش با هدف یافتن جایگاه این معلولیت در سطح افراد جامعه و ارتباط حضور نابینایان با سامانه ی راه نشان گرافیکی برای افزایش احساس امنیت و حضور بیشتر معلولین(نابینا و کم بینا)در سطح جامعه، راهکار علمی و عملی ارایه نمودیم، زیرا پروژه ارتباط مستقیم با گروهی از افراد آسیب پذیر جامعه دارد که به تسهیلات ویژه نیازمندند تا به کمک دستاورد های علمی و فناوری های جدید و به کار گیری عواطف انسانی و درک شرایط اجتماعی نابینایان و خانواده ها ی آن ها با توسل به کمک های سازمان های مردم نهاد برای ارتقا و بهبود شرایط انسانی کمک موثری شود.در این راستا پیشنهاد شد که همه ی سازمان های خیریه باکمک و پشتیبانی دولت در راه ایجاد شرایطی انسانی تر برای بهبود زندگی مطلوب برای معلولان جامعه(به ویژه کم بینایان و نابینایان) با هدف کاهش آلام و آثار زیان بار زندگی این گروه از جامعه بپردازند تا آن ها نیز بتوانند فارغ از ناراحتی های جسمی و محدودیت ها، بیشتر در جامعه احساس امنیت کنند و درمسیرزندگی انسانی تری قرار گرفته و هم پای با سایر شهروندان برای ساختن جامعه ای بهتر حضوری کارا و پویا داشته باشند. آنالیز داده های برگرفته از جامعه ی آماری و نتایج حاصل از نمودارها نشان داد که ره یاب های کنونی متروی تهران و حومه پاسخگوی همه ی افراد جامعه نیست و نیاز به بازنگری و اصلاح ساختاری دارد. با پیشرفت تکنولوژی و افزایش مداوم دانش بشری، نگاه طراحان گرافیک محیطی باید بیشتر بر این مدار قرار گیرد که بتوانند به کمک یافته های علمی، جامعه را برای بهره گیری از دانش خود به منظور طراحی ره یاب هایی متناسب با همه ی اقشار جامعه اعم از معلولین(نابینایان و کم بینایان) و افراد عادی رهنمون سازند.